টনি। ( ১৮০ ) টাই। নাটনি (স.) এটাই আনটোক টনা | টলকা(স.) নিজৰ দিয়া মনে কাৰ্য, আলোৰি । । মনো কাৰ্য্য। টনি (স. শ.) জালত লগােৱা বহ। | টলা (স.) লৰা, সালিত কর। টটনি (স. শ.) পা গা পূ | টলেটিলৌ কৰে (কি. বি.) এঠাইৰ পৰা হোৱা বেন; হাতৰ জোৰাত পৰা আন এঠাইলৈ গৈ, একে হােৱ বেদনা। ঠাইতে স্থিৰে নেথাকি। টটনা ( ২. বা.) পকা পাড়ৰ দৰে | টলটলনি (সশ)কিছুমান গুটি বা বৰ | বোনা জন্ম ; আর জােৰাত | | যুণৰ তাৰ টোপাৰােৰ গােট- বনবােধ কৰ। | গােট হৈ পৰাৰ । নীয়া (বিবৰকৈ টনাত টান হােৱ, | টলটলা (অ. বা.) ওপৰত কোয়া শব্দ ঢিল নােহােৱা ; টনকিয়াল। | কৰ; যেনে, বৰষুণে টলটলাইছে। টপৰাই ) (কি বি) টপৰ শ | টলৰল) (স.) কপ, লৰচৰ, অস্থি টপ কৰে কৰি, ততালিকে। | , ততালিকে। | টলমল) ৰ; এলমল, জিলিনি। টপটপনি (স. শ.) বকবকনি, বহুতকৈ টলবলনি । (স.)পনি, অস্থিৰত, | কোৱা লাগতীয়া কথা। টপটপ(ধা) বৰু, বৰকা, বহতকৈ | টলমলনি জিলিকনি। আগতীয়া কথা ক। টবল ( 1) জোকাৰ খা, টপটপীয়া বি) অধিককৈ অকামিল টলমল।)মলা, জিলি। কথা কোৱা। টহুটহনি (স.) কোনাে তােৰৰে টপটলৌবি) কথা কবলৈ লাজ-নকৰা, খুলৰ নিচিনা বেনা (বাইকৈ | সৱোচিত নহৈ কথা কোৱা, (লা)। কাত)। টল । (স, ধ.) বুজ, কথাৰ ভাৰৰ | টহ টহা () কোনােভােত বৰে টল) ভিতৰলৈ সােমা। খুৰাৰ নিচিনা বেদনা পা (ঘাইকৈ ট( খা.) সৰ লৰচৰ কৰ। কালত খাটে); অপ্রিয় কথাৰ টলতে (জি. বি.) ততালিকে, অতি পৰা পা; (কাণত খাটে;) যেনে, তাৰ কথা শুনি কাণে। টং-টং) } (স. শ. নাৱৰ জোকাৰ।। টটহায়। টলং-অলং) | টাই(স ) , চাপে ।
