| ( ১৬০ ) কবি। এৰ (স.) গান এক এল, এই| এয়-য়তে (ক্ৰি. বি.) এমতে, জন্মৰ আগৰ বা পাচৰ জন্ম। | আৰতে। এন) (স) জন্ম দিয়া বা | এখনি (স.) শক সিকি কৰা জয়ন) উৎপন্ন কৰা কাৰ্য। আনন্দৰ শৰ; উচ্চ মাতেৰে কৰা জন্মাষ্টমী (স.) ক ওপজা তিথি, আশীৰ্বাদ। ভাদষ্ণপক্ষ অষ্টমী। | অপদে (স.) হঠাৎ ভগ, নাশ, এপ (স.)মনে-মনে আৰাধনা কৰ; যেনেকৈ বাঢ়িছিল তেনেকৈ নই মনে-মনে লেখ ৰাখি দেৱতাৰ হৈ যোৱা (ব্যক্তি বা ব্য)। নাম ল। (স.শ.) মনে মনে | অয়াৰ (বি) ভূত খ, ভূতে ভয়- সেতাৰ নাম লৈ কৰা উপাসনা। | লগোৱা, (ঠাইমাদি)। অপটিয়া (স.) একে লগে, বা মেৰাই | এয়-দেউকাকুতি (সশ) বৰ কাৰুভি, বা; দোষী সঙ্গী কৰ, দোষত | বৰকৈ ব্যৰ্থ হৈ কৰা বিনয়। যি কৰ। | জ(স.)গাত তাপ-মোৱা ৰোগ। জপনা (স.) পদূলিৰ বাট-মৰা দুৱাৰ।| এ ) (৩. খ) অতি অলপ, অপজল) (বি) অপাভো , বুদ্ধি | বৰ, ) অলপকৈ ৰৈ পৰ। এপলে) হীন; অপৰিপাটি! | এণি) (স.) নৈ-আদিৰ পৰা জপ জপা (. গা.) টানত পৰি বিৰুমি মাটিৰ মাৰে সৰকি গৈ হ, ব্যাকুল হ। জলপীয়া (বি) গোপোয়। ঠাইত গোট খোৱা পানী। বা (স.) গাৰৰ চপোষা জলি | অৰণ, (স.) এৰি গছ তাৰ ৩টি এম্মি (স) কাৰে গোটা। | পৰা হালধীয়া বৰণ কৰা যায়। বুঢ়া মানুহ, বা (বি) জাৰৰযুক্ত, অধিক এহ! অগ, দেশ) ৰ যুক্ত; এবৰৰ নিচিনা। (উপহাসত)। অমৰুৰ চোৱা। | জ (স.) এবিধ ডাঠবাদুৰে ফল। মা ( বৰকৈ পোৰণিয়ে। অ (স.) ক, মাৰ ৰশ বৰ, বৰ ৰোনা দি। . বা) কা; ফুলাৰ ৰা পৰিষ্কাৰ এদেশ) ৰ ৰা বিৰাত শ | ক। গেছ। গত কা; মল। | | ৰুবি (স.) হিতৰ নিচিনা এৰি
