চিটচিটনি। ( ১৪৮ ) চিপ। এমূৰলৈ ক্ৰমে লাহী বা ক্ষীণ (স.) | চিনা সে, থা) আন এজনক এইটো অত ভাগকৈ লাহী বা ক্ষীণ ভাগ। | মুফ বুলি বুজা (কলসচিন- টিটিনি (স.) তাপৰপৰা হোৱা | এত, (৪) চিনাভী। তিৰ নিচিনা অ-বোধ। | চিনাকি (স.) পৰিচয়। (বি) পবি- চিটটি (আ.)তাপৰ নিমিতে খজুৱ| চিত, আগৰপৰা অনা। | তিৰ নিচিনা মুখ ৰোধ কৰ। | চিনাটিনি (স. শ. ইজনে সি এম চিট (স. শ.) ৰুপালী, ভিৰোৰ | টি। কপালত পিন্ধা অলঙ্কাৰ। ১ | চিত, সে.), মনেৰে; খান টি (স.) লেখা, বাৰ্তা-পঠা।। | মনেৰ উপাসনা কৰ; বা কাকত। [ খান। চিত্ (স.) মন, দয়। (ৰিওপৰলৈ | চিন (স.) ভাষন, চিন্তা- | মুখ আৰু তললৈ পিঠি কৰি পৰা। | চিনি, (স.) তাবনি, উলংগুল। ঢি(স.) এৰি তাৰ চেপেটা | চিন্তা (দশ) ভাবনা, লংল; | মাছ। [ কাঠৰ দম। | বিবেচনা; বাহা।। দিতা (সশ,ম মানুহ পুৰিবলৈ কৰা | চিন্তাকুল) বি) ভাবনাৰ বাৰা দুঃখিত চিকাৰ সেশ) টি। | চিন্তিত,) বা অস্থিৰ। চিত (স.) চিত, মন। চিপ,(স. *) ওপৰলৈ দাদিবলৈ যা চিত্ৰগুপ্ত(স.)যম-ৰজাৰ ৰৰ কাকতী।| আঁজোৰখোৰোচা। চিপলমৰি চিবিচিত্ৰ (বি) নানাৰীয়া। | বলৈ ধৰোতে জুৰি উশাহ টা। চিত্ৰ (সশশ নক্ষত্ৰ। চিপচিপে (কি বি) প্ৰতিটিতে, চিলান (বি) সদায় আনয়ত, | আলোৰে-পতি। (ঈশ্বৰত ৰাটে)। | চিপাইসিপাই (কি ৰি) গিলেতে কষ্ট চিন (স.) চি, যি ৰতৰ ৰা আৰু | কৰি, একে-এঢোকাকৈ। তিৰ দ্বাৰা এইটো অমুক বুলি জনা | চিপাত মণি সেশ) ওলমা মণি। যায়; কুট। (স ) এইটোৱেই | সিপাহি (দশ) সেনা, পু। সেইটো বুলি জান। (ক ) | টিপি (স.)ৰৰৰি ৰা গাঁঠিন থোৰ ডিনোতা, বী)। ছিনতী। | কাঠৰ সৰুসকুলি। [ী। চিন (ক ) চিনাকা। | | চিপী (স) শোনা-গোৰ
