চিয়া | ( ১৪ ] চিন।
ছিপৰাং (স.) এবিধ মাটি-খনা | চিৰ চিৰীয়া (বি)। নোহোৰ আৰু
লোৰ।
লাহোহে ৰৈ থকা।
চিয়া (দশ) বা বেয়া খ্যাতি | চিৰচিৰ কৰে) (জি বি মৃদু শা
যি ৰ কাৰ্য্যৰ যাৰ মানুহৰ চিৰচিৰকৈ কৰি অলপ-অলপকৈ
নাম নিকে।
| চিলনী (স) মাইকী চিল; চিলা-
চিয়াৰ (স) ইদিত, ঠাৰ, কোনো জাতিৰ চৰাই।
কথা বুৱাৰ কাৰণ
ক ৰি | চিল (স) শে-জাতিৰ এৰি চৰা-
ৰা অলপ উলে; সেৰি ৰা | ই ম; বতাহত ৰাই যোলি
কাৰৰ চেপেনা।
| কৰা এবিধ কাৰতৰ ৰ।
চিশীয়া (বি) ৰ কালৰ পুৰণি। | চিলা পোৰু (স.) প-পক্ষীৰ দেহৰ
চিৰকাল(শ) বহুকাল। সদায়। পোক;
চিৰকালে (জিবি)অনেক দিনলৈকে।| চিলি (স. শ) চিতা, শশান, শৰ
চিৰীৰী )(বি) এম, সদাই জীয়াই | পোৰা ঠাই। ১
চিনজীৰ খক।।
| | চিলিলি (স) বাহৰ পাৰ কাষীৰে
চিৰ (বি) সদয় খা; পুৰণি। | ৰোৰা এবিধ ও জো।
টিস্থায়ী বিকেতিয়াও নষ্ট নোহোৱা | চিলি (স) মাটিৰে সাপাত
সদায় কা; স্থিতাপি, এনে | | খোবা গলি।
| চিঠিনী (বি) নিমজ আৰু পিছল।
চি (স) v থানৰ চেপেটা | লিমি(a) অলপকৈ আহি, চ
চাউল; গুটিৰ দীঘলীয়ান। | মূখু, টোপনিত খাটে)।
চিৰিং (*) গাত ৰেকীৰে খোৰ | লিমিণীয়, যি) কলা ধুময়।
| নিশি বো।
| চিহ্ন (স) চিন, যি বৰ ৰা আৰু
চিৰিনি (শ, ৰোগাই যনে-মনে ভিৰৰ চিনা যায়। ফুট।
চিৰিকলিগেচাৰ নিচিনা যেন।। | চিয়নি, (স.) সৰু নাই।
টিটিসি)লালে-লাহে ৰৈ মোজ পোশ। [ৰে যাত।
অলপ পানীৰ।
চা-টি( ) সৰু চৰাই পোৰ
চিটি, () বীৰেীৰে ৰৈ | চীনা-আলু (স) এবিষ খা, সোৰা
অলপীয়া পানীৰ ৰে শৰ। মূল।
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৭৭
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
