(১৪৭।
টিচি চোৱ।। চিকামী। (স) এষিকা
চিক (স.) কৰণৰ জোৰা ৰা চু। | চিকামলী। কী য়ে না
চিৰ সেশ)কনৰ মূলত হোৱা |
কি সাপ।
, বেশ বিশেষ।
| চিকাৰ, (বি) মাৰি থোকা।
চিকটা (বি) সহৰে নিছি, লেটো, | চিকি (জিবি) নখেৰে চি আনি
কপি। (স.) খতি ফু। খেত খাটে)।
বা।
| চিকিৎসক (স.) ৰৈ, ৰে।
চিকণ (বি) , উত্ত, পুট। | চিৎিসা (স) বোগৰ এতিকাৰ,
চিকনা (স. বা.) পৰিকাৰ কৰ, নিল। দৰৰ নিৰা কাৰ্য।
| চিকাপ (স.) ফালৰ ওপৰত
চিকণকৈ (ডিবি)উত্তমলৈৰূপে।
| দুকালে চুলি না ঠাই।
চি (স.) গ দিৰ গাত থকা |
| চিকোট (সশ) দুই নখৰ চেপা।
এৰি সৰুপোক।
| (স) হই নখেৰে চেপি হয় নি।
চিকৰোৰা) (শ) কু চৰাই
চিকো, চিকোণ, “চিক চিকণা
১ৰি।। চিকোণকৈ চিকণকৈ”
টিৰী-শেন) এৰি সৰু শেন
তোৰ। [শ।
চিকৰি (বি) কুৎসিত; সক। চিকচিকা(-)টিকাৰ দৰে চিঠি
চিকা চলিয়াবি) যি কৰা, মনতে | চিকচিকীৰিবৰ মিহি হৈ জিলি,
শুটি চিৰ বিচাৰ।
| হামাৰ কাৰণে জিলিকি।
টিকা (স:) এৰ জাতিৰ এবিধ | চিৰমিকা (1) জিলিকি।
দুৰ্গ অত। [ বিচাৰ।
বিচাৰ'| নিৰিকীয়া (বি) লিলিকাৰৰীয়।
চিকাচ (স.) যি, এটি এটি
| (িস.) নাটাই, মা বা
টিকাটুলি (স.) গলনৰ সৰু নোম
| ক উ , চিৎ।
| বিলা।
( ) টা পা এখ ন আ
চিকাচুলি (বি) গণ সব।
নোবা।
| টিৰণি (স.) চি, বাটা।
সি (বি টিকা যোবা |
ডিএ) টা পৰি মন।
য।
| চিগিকস কী,
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৭৫
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
