( ১৭ ] গ-লাল।
গাৰ, চোখ।
| গাজী (বি) গা , এ ভালো
গৰি শ.)কাপোৰৰ মূৰত ৰা মাত | (৩) (স.) গাৰ ওলোয় মাটি
থলীতকৈ তাৰ সূতা ৰৈ | মাহ। গো-কোৰাকৈ, টাকৈ।
ৰে; মৃৰ না না। গ+জোৰা (বি) যথেষ্ট, আঁটা। (হিযি.)
গৰিশলি (স.) খুবলি। গা-ভাৰ (বি) ভাৰ গা-মুক্ত,
গৰু গাড় চোৱ।। “গাচৰু”
| [ যান।
“গাড় চোৰ।। গাড়া (স.) এবিং চকৰি লগা
গাভী (বি) বিবিশেষ, ৩, ময়। | শাহ (স. শ.) দা-আদিৰ খাৰৰ ওপৰ-
শাখী, সে. .) স্তনৰ ৰস। ফাল; হা তাৰ তল ভাগ ,
মতী (বি) গাখীৰ-মিয়া, গীতা, চেপেটা বৰ গতি।
| (আস্ত)। [নোহ। | গাজী (স.) মা লোকৰ আন ৰ।
গা মধু (বি) মধুৰ গ , উৎসাহী | পা; হাতীৰ পিঠিত পৰা আসন।
পাগৰি (স.) সহায়, আশ্ৰয়। | গা (স.) এবিধ প্ৰায় ঘোৰাৰ
গাৰী (স.) এবি ভাজৰ কলহ। | | নিচিনা।
পাগলস. ) এবং গ, আঁৰিৰ | গা-ধন্ (স. শ.) মানুহৰ গা-মূৰি লোৱ।
নিচিনা মাছ।
বাং; দই ছোৱালাক দিয়া
গাখিনী ( 1) এবি ফৰিং। খান (কাম)।
পাখি(স.) বেনাৰ ওচৰৰ মোৰাত | গাথৈ (স.) চাং বা ৰাৰ কৰিবলৈ
হো, বিল টেনা। | | যেতেলাই লোৱা যাই।
মাত্ৰ সে. *) এ গান | না (শ) গগ ৰাগিণ আৰু
কে; এৰি গাল পাট | | তাল খুকা পৰ।
পোৰ। ( ) মেঘৰ ৰে। গানৰি। (বি) গৰ্ত।
গাজী (স.) এবিধ বেয়া গোৰা ,
গানি (স.) গন, মেঘ। উৰি বা কে।
গ (.) বলল,এৰি ফুলা | গাপ, সে শ.) কি | হেঁচি থোকা
আকুতি হানী ফুল।।। তিতা টা আপ বা
(4) মশক কো| তাপ। ( ন।
না ,
| শা-পাতল বি) শালী ৰ গা-
পৃষ্ঠা:পঢ়াশলীয়া অভিধান.djvu/১৪৫
Jump to navigation
Jump to search
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
