ফুৰে। ( ৮০ ) কুবেৰ, সেশ) নিৰ অধিপতি-দেৱতা, জুইত দিবৰ জোখৰ খৰি , শিৱৰ ভৰালী। | মাঠীৰ না। কুম (স) কপালৰ মই জাতিৰ এক, কুল স.) এৰি গছ। কাণ সতাৰ ওপৰৰ গ; ঘৰৰ | কুৰি (সঃ) হৰাৰ। ছিলো। মাজপাচ। কেট। |ীয় (বি) সম্বনে নৰিয়া পৰি থকা, কুমটি (স.) এবিধ গালেৰে মাটি-না | কুফ (স.) এই পৰ্বতৰ মাজ কুমৰ ধনি) (স. শ) অনেকে একে | ঠেকঠাই। কুমধ্বনি) লগে খাই বৈ উক্ত | কলি সশ) এৰি ৰা উলি | দিয়াৰ দৰে চোই মা মাছ। শব্দেৰে কৰা খেলি। কুলিয়া ( ) চোৰ দৰে উলি কুমলীয়া (বি) আইতা, পূঠ নো- | হোৰ; কোমল, মহ। | | বক (সশ) মূল অভীৰ এৰি কুমাৰ, (স.) ৰজাৰ কোৱৰ; মাটিৰ | ৰগা ফুল। পাত্ৰ-গকতা। বু (স.) এৰি উৰুতি কুমাৰণী (স) কুমাৰৰ ভাষা; মাটি | মাছ-খোকা চাই। পাত্ৰ গতী; ঘৰৰ ৰাৰত মাটিৰ | | কুৰাৰতাহ(স.) পূৰ ফালৰ পৰা ৰাহৰি থকা এবিধ পত।। চল তাহ।১ কুমাৰী (স) আৰী; তুভি, | | মাৰি (স) মা মা এৰ ৰা পুৰুৰেৰে সম নোহাৱা | ভিতে চিতা সা গৰি তাল | বোয়ালী। [ব। খুটি। (গাখীৰ)। ফুমে সে, শ) পৃথিৱীৰ শিকালৰ কু, () গচি হোট মা, ফুলেলুকা সেশ) এবিধ লেক কুফা (স .) টি। জেলে )চাইভ বা বগা ৰূপ, (বি) আখী, এনি, ) গয়া বীজাল পোক। | ৰূপা। (শ) নেয়া গ্য। তীৰ (স.) বিয়াল। । (স.) পূব পৰা চলা। সূল (স.) পাটি আদিৰ মুখত ৰ| (*) পাই, মলিন। কামী বাবা। কুচি (ক) িকো বুড়ি। ম (শাইতলাই এৰাৰ হিত পাশ।
