ফুটাৰ। [৮২ ]। কুটাৰ, কুটিৰ চোৱা। কুনকুনি (স. প.) গুণগুণ শৰ, মহৰ কুটুম্ (স.) বংশৰ মানুহ; মিতিৰ। | নিচিনা শব্দ। [শ কৰ,। কুটুলাংবি) কুটকুৰা, চুটি, (চুলি)। | কনকুন (অ. ধা.) গুণ গুণ, মহৰ দৰে কুটকুটনি (স.শ.) কুটাৰ বা অলপ অল- | কুন্দ, (স.) কাঠ বা ধাতুৰ বস্তু সমান পকৈ টান বন্ত চোবোৱাৰ শল; কৰা আৰু তাত গঢ়-লগোৱা এবিধ গাৰ জোৰাত হোৱা কামোৰণি | সজুলি। (স. ধা) কুন্দত কাটি বা বেদনা। [বেদনা পা। সমান কৰ, আৰু গঢ় লগ।। (ফুল। ফুটফুটা ধা.) কুটকুটা শব্দ কৰ; | কুন্দ (স. শ) এবিধ লতা আৰু তাৰ | নোত কামোৰণিৰ নিচিনা | কুন্দা (স.শ.) মানুহ ভৰি মাই বন্দী কুটকুৰ (বি) চুটি, বাঢ়িব নোৱৰা, কৰি থোকা, খাজ-কটা বা বি (চুলি বা খে)। ৰোেগ। দিয়া এবিধ॥; এ -ধৰা কঠ, (স. শ.) কুঠ, পখৰা-ৰোগ, বৰ | যন্ত্ৰ। (স. খা) আনৰ কু- কুঠাৰ (স.) কাঠ-বাহ-আদিকটা সালত সজোৱা; লাখুটি বা আন | এবিধ অ সচাৰ-কাঠীৰ মুখ। | কোনো বৰ মূৰ সমান কৈ আৰু কুঠীয়া (বি) কুঠৰোগে ধৰা (স.শ.) | ঘূৰণীয়াকৈ কাট। কুলোগে ৰা মূনিহ। (স্ত্ৰী)। কুলাৰ (স.শ.কুক্ষ-শালত বন্ত সাজোতা, নী। | কুনোতা; (খ্ৰী) কুলাৰণী। কুড়ি (স.) এবিধ মাছ। কুত্ৰাক্ষ (স.শ.) বতাহ আৰু পোহৰ কুত (স.) হোমৰ জুইৰ গাত পানীৰ | সোমাবলৈ বাৰত দিয়া সৰ বিন্ধা।
- পানীৰ খালি বা জা।। কুন্দোতা (কুদ, স.) কুমাৰ।
কুল (স.) কাণত ওসমাই পিয়া | কুন্দ-শাল (স. শ.) কু য; সেই এবিধ অলাৰ। | যাৰ ঠাই; কুতুহল (স.শ, আগে নেদেখা বস্তু | কু, (বি) বেয়া; আগঢ়ী, ৰূপ। দেখিবৰ বা শুনা কথা শুনিবৰ | কুড়ি (স.) নাৱৰ খোটালী, নাৱৰ বাং; আনন্দ। | দুই কৰি ভিতৰত চাই। কুতুহলে (জিবি) আলেৰেজেৰে। | কুবিয়া (সন) কটা অৰে আঘাত কুমা (স.) নিন্দা; গ্লানি। কুৎসিত,(বি) নিনিত,বেয়া; কুপ। বুবৃত (বি) কুত, আগঢ়ী; নেয়।
