পৃষ্ঠা:পচতি.djvu/২১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১৯
পচতি।

লৱৰম্ভে ৰক্ষিয়া কংসত জান দিল।
শুনা প্ৰভু দৈৱকীৰ পুত্ৰ উপজিল॥
শুনি কংস উঠিয়া বিহ্বল ভৈল বৰ।
এহি মোৰ মৃত্যু বুলি দিলেক লৱৰ॥৩৯॥
পথত পৰন্তে যান্ত আউল জাউল কেশ।
যম যেন ভৈল সূতি-গৃহত প্ৰবেশ॥
কৃষ্ণৰ কিঙ্কৰে কহে শুনা সৰ্ব্বজনে।
তৰিবা সংসাৰ হৰি-কথাৰ শ্ৰৱণে॥
সমস্ত ধৰ্ম্মৰ ৰাজী মাধৱৰ নাম।
জানি নিৰন্তৰে সবে বোলা ৰাম ৰাম॥৪০॥

 

⸻⸻