এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭৫
কেঁচুৱা পোনাটি৷
কান্দি কালি ৰঙ্গিলাই মাকক সুধিলে,—
“চাওঁ যদি খানি এই ঠাই,
পামনে চকুৰে দেখা যাৰ মৰমৰ
আজি আৰু একো চিন নাই?”
মাকে ক’লে,—“আই তই কেলেই কাছি,
দেখা পাবি এঙ্গাৰ এগাল,
নেদেখিলি কি কৰিবি, কান্দিলে নেপাৱ,
দেখা তোৰ নাছিল কপাল।”
ৰঙ্গিলাই কথা শুনি দুগুণে কান্দিলে
চকু-লোৰে পৃথিবী তিয়াই,
মাতৃৰ হিয়াৰ তাপ দুগুণে জলালে
ভ্ৰাতৃ-স্নেহ কেনে দেখুৱাই!
⸻
কেঁচুৱা পোনাটি।
টোপনি অহোৱা তুমি কেঁচুৱা পোনাটি,
শুই থাকাঁ মোৰ কোলাতেই,
তোমাক কোলাত পালে সকলো পাহৰোঁ
ভোল গৈ থাকোঁ তোমাতেই;
চ’হ্ চ’হ্— এ মোৰ কেঁচুৱা পোনাটি।
