পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/৫৭

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৫১
আমাৰ শক্তি।

আমাৰ শক্তি।

যদি পুৱাৰ পোহৰ পৰেহি ফুলত
 নিজে নিজে ফুল ফুলিব,
স্বৰ্গৰ জেউতি পৰিলে মনত
 মনৰো বিকাশ ঘটিব;
শুনিম তেতিয়া নুশুনা কথাও,
চকুৰে দেখিম বস্তু নেদেখাও,
 সকলোৰে শক্তি বাঢ়িব।

ফুলে নুবুজে নিজৰ কিমান শকতি,
 নিজৰ মহিমা নেজানে,
আমিও নেজানো আমাৰ ক্ষমতা
 কল্পনায়ো তাক নেমানে।
শকতি আমাৰ অসীম অপাৰ,
অনন্ত বিকাশ হব পাৰে তাৰ,
 কৰিব কোনেও নেজানে।

যদি কোনোবা কালত আৰু হয় গৈ
 বিকাশ আমাৰ শকতি,
তেতিয়া দেখিলে আজিৰ মানুহে
 ভয়ত আহিব উলটি।