সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:নিবেদন.djvu/৪৮

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
নিবেদন‌।



নিজৰ ছবি।

জ্ঞানীয়ে দেখে লোকক জ্ঞানী
 নিজক বেয়া বোলে।
সৰুৱে দেখে লোকক সৰু
 নিজক ওখত তোলে।

বসুধা খনি আৰ্‌চী এখনি
 নিজকে দেখিবা তাত,
দেখিবা যিটি লোকৰ দেহত
 সিটি নিজৰ গাত।

কান্দিলে তুমি, চকুৰ লোৰে
 বিশ্বয়ো ঢাকিব চকু,
হাঁহিলে তুমি বিশ্ব খনিয়ে
 ৰঙ্গেৰে পূৰাব বুকু।

নিজৰ যেনে লোকৰ তেনে
 জ্ঞানী বা অজ্ঞানী হক,
নিজৰ যেনে বিশ্বৰো তেনে
 দুখ বা সুখেই হক।