এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৩
অমিল।
আমি ভাও লৈ লৈ বিশ্বৰ ভাৱনা
সদাই পাতিব লাগিছোঁ;
আমি ঠিক ভাৱৰীয়া হাঁহি কান্দি নাচি
নিজ ভাও দিব জানিছোঁ॥
⸻
অমিল।
আহিছোঁ সকলো আমি স্বৰ্গবাস এৰি,
বয়সৰ লগে লগে আহিছোঁ আঁতৰি;
লৰা অৱস্থাত থাকে ছঁয়া স্বৰগৰ
সেইবাবে সৰলতা নেযায় মনৰ।
জোনৰ জেউতি দেখি বৰ ভাল পায়,
য’তে চকুপৰে তাকে হেঁপাহেৰে চায়,
ওপৰেদি উৰি যোৱা চৰাই জাকত
চাই থাকে ভোল গই নিজৰ ভাবত।
সকলোকে নিজ ভাবি হাঁহি দেখুৱায়,
সংসাৰৰ ভাবে ঠাই মনত নেপায়,
নেজানে,—জগত খনি বাহিৰে সুখৰ
ভিতৰত নানা ৰূপ যাতনা দুখৰ।
