এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১১৯
নল-দময়ন্তী।
কিৰীটি কুণ্ডল, কৰে জ্বল মল;
কোটী সূৰ্য্য জিনি তেজ॥
বধিয়া কংশক, তুষিলা দেৱক;
ধৰি গোবৰ্দ্ধন গিৰি॥
বুদ্ধ ৰূপ ধৰি, তুমি দেৱ হৰি;
ভক্তক কৈলা উদ্ধাৰ।
কল্কিৰূপে তুমি, অবতৰি ভুমি;
ম্লেচ্ছৰ চিন্তিবা মাৰ॥
ম অকিঞ্চন, কৰা কৃপা দান;
ব্ৰহ্মৰূপী সনাতন।
নমাগোহোঁ আন, শ্ৰীচৰণে স্থান;
দিয়া মোক ভগৱান॥
নবীন নীৰদ, শ্যাম কলেৱৰ;
নিলেন্দীবৰ লোচন।
বল্লবী নন্দন, জগত কাৰণ;
গোপালে কৰো বন্দন॥
গলে বন মালা, বক্ষত কৌস্তুভ;
হাতত মোহন বাঁশী।
মূৰতি সুবেশ, দেৱ হৃষীকেশ;
সদাই আছন্ত হাসি॥
ত্ৰিভঙ্গ ভঙ্গিমা, অনন্ত মহিমা;
আজানু লম্বিত ভুজ।
