অনেক আয়তী লোক সিথানে চাপিয়া।
কোছে লাজা দূৰ্ব্বাক্ষত পুষ্প কল নিয়া॥
হাতে পিষ্ট প্ৰদীপ ভুগন্ধি মালা লই।
উকলি পাৰিয়া কন্যা শিৰে দিব গই॥
শুভ সতী হোক বুলি আশীষ কৰিব।
গান বাদ্য যয়ঘোষ উরুলি পাৰিব॥
সেহি কালে অষ্ট গন্ধ বান্ধি আঞ্চলত।
হাতে লাঠি মাঠে কুলা সুবেস গাৱত॥
হেন এক কূল বৃদ্ধা আয়তী আসিব।
তোপোলা জোকাৰি সেহি সভাত মিলিব॥
দেখি অন্য নাৰী পুচিবেক হাসি হাসি।
কোন কাযে কূল বৃদ্ধা আছা ঐক আসি॥
কম্পি ঝল্পি বুঢ়ি পাছে কৰিবে উত্তৰ।
অমুকীৰ বিয়া শুনি আসিলো সত্ত্বৰ॥
মহা ঘুমঙ্গল ময় অষ্ট গন্ধ ছয়।
প্ৰবন্ধ কৰিয়া তাক আনিআছো ময়॥
যদি মন পুৰি মোক দিব পাৰা ধন।
তেবে সে অপ্ৰাপ্য বস্তু লভিবা ইঠান॥
হেন শুনি অন্য নাৰী কৰিবে উত্তৰ।
কিবা গুণ আছে তোৰ অষ্টম গন্ধৰ॥
তাক কহা শুনি যদি ভাল পাও মনে।
ধন দিয়া অষ্ট গন্ধ লৈবো এতিক্ষনে॥
