আশ্ৰয় ভিক্ষা কৰি ফুৰিছোঁ। মই তোমাৰ শুভাকাঙ্খী--তোমাৰ বন্ধু আই।
ৰেণু—কোন আপুনি আপোনাৰ পৰিচয় সুধিব পাৰোঁনে?
কাছি—মোৰ পৰিচয়! হয়তো চমকি উঠিবা! মই কাছিতাৰা।
লেহে—কাছিতাৰা! ছুটীয়া ৰাজ্যৰ বিচক্ষণ মন্ত্ৰী কাছিতাৰা! যাৰ নামত আহোম কছাৰী ত্ৰস্তমান আছিল। যাৰ কটামূৰৰ কাৰণে সহস্ৰমুদ্ৰা, ৰাজ অমাত্যৰ বিষয়—ঘোষিত হৈছিল।
কাছি--ময়ে সেই কাছিতাৰা, মহাৰাজ ধীৰনাৰায়ণৰ মন্ত্ৰী--।
ৰেণু--[ কাছিতাৰৰ ভৰিত পৰে ] পিতাৰ হিতাকাঙ্খী আপুনি—মোৰৰ পিতা।
কাছি--[ তুলি ধৰে ] আই মোৰ! প্ৰভুকন্যা মোৰ! অকৃতজ্ঞ মই আজি এই অৱস্থাত। ৰাজকুমাৰীক পথৰ ভিক্ষাৰী—দেখিবলৈকো জীয়াই আছোঁ। মহাৰাণীৰ কিমান অনুসন্ধান কৰিলোঁ—হাবিয়ে বননীয়ে কত বিচাৰিলোঁ ক’তো সন্ধান নেপালোঁ! ভাবিলোঁ হয়তো আত্মহত্যা কৰিলে। তাৰ পিছত পিশাচৰ প্ৰবৃত্তি লৈ প্ৰতিহিংসা চৰিতাৰ্থ কৰিবৰ অৰ্থে দেশে বিদেশে ঘূৰি ঘূৰি আজি এই হীন ছদ্মবেশ ধৰি মুছলমানৰ দাসত্ব কৰোঁ।
ৰেণু--তেনেহলেকি মোৰ পিতৃহত্যাৰ প্ৰতিশোধৰ কোনো উপায় নাই! শুনিছিলো কাছিতাৰা মন্ত্ৰীৰ কটামূৰ আৰু
