সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/৪৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭ম দৃশ্য ]
৩৫
নগা কোঁৱৰ


এই ৰাজ্যখনি সুপ্ৰতিষ্ঠিত হয়। কেনেকৈ সহজে আমাক শত্ৰুয়ে ঠুকিবলৈকে সহ নেপায়। তালৈ আমাক লাগে ৰাজ্যৰ মাজে মাজে গড়, খাৱৈ, কোঠ ইত্যাদি। স্বৰ্গদেওৰ আজ্ঞা লৈ এতিয়া আমি সকলোৱে সেই বিলাকলৈহে চকু দিব লাগে।
 চাওফ্ৰাচেং--সজ কৈছে। আমাৰ বৰ্তমান কৰ্তব্য সেই বিলাকত চকু দিয়া;—যাতে বাহিৰ শত্ৰুয়ে আমালৈ সদায় সত্ৰস্ত হৈ থাকে।
 চুহুম্মু--ডাঙৰীয়া সকল, বুঢ়া গোহাঞী ভাঙৰীয়াৰ সৰু কথালৈ মন কৰক। তেখেত বহুদৰ্শী-বিচক্ষণ এই আহোম ৰাজ্যৰ গুৰিয়াল। তেখেতৰ কথা আমাৰ নুই কৰিবৰ সাধ্য নাই। শীঘ্ৰে তেখেতৰ কথা কাৰ্য্যত লগাবলৈ সকলোৱে উদ্যোগ কৰক।

[ কান্ধত মাকৰ মৰাশলৈ চেলুঙৰ প্ৰবেশ ]
 সকলোৱে—ইকি ক’ৰ এইটো নগা? ইমান সাহ তাৰ একেবাৰেই ৰাজসভাৰ মাজত ওলাইছেহি।

 বৰবৰুৱা—বলিয়া যেন অনুমান হয়। প্ৰহৰী বাজকৈ দে। তুৰন্তে বাজকৈ দে।
 চাওফ্ৰাচেং--আগেয়ে সোধা ডাল ইহঁতৰ ইয়াত কি এয়োজন।
 বৰবৰুৱা--ডালৰ নগাৰ আকৌ ৰাজসভাত কি প্ৰয়োজন হব পাৰে? তু্ন্তেৰ ইয়াক বাজ কৰি দে প্ৰহৰী।