চুক্লেন—কি বৰগোঁহাইৰ ওচৰলৈ নপঠিওৱাৰ বক্চিচ্
নেকি? বাৰু দে।
চুক্লেন—এটা কথা মনত পৰিছে ৰতিমন! তাহানি---
ৰতি----মনত পৰিলেই নে? বিছনাত কাতি হলেই মনত
পৰে! আমি খহকা হাতেৰে ভৰি পিটিকি দিব খোজোঁতেই
মনত পৰিল। কুমলীয়া হাতেৰে কুঁৱৰী আয়ে ভৰিত হাত দিলেই
চাগৈ একেবাৰে জহকালি লুইতৰ পানীত পৰি থকা যেন লাগে,
নহয়নে কোঁৱৰ?
চুক্লেন—এই পাগলটোৰ কথাবিলাক! আগেয়ে কথাটোকে
শুনছেন! কুঁৱৰী আয়েৰৰ কথা নহয়।
ৰতি—তেন্তেনো আকৌ কাৰ কথা?
চুক্লেন---এজনী লিগিৰিৰ কথা! নাকে মুখে কথাই বতৰাই
অবিকল তোৰ ভনীয়েক বুলিব পাৰি!
ৰতি-ইস! এজনী মান ভনী থকা হলে মই সেনাপতি বা
মন্ত্ৰীৰ বাৰ পালোৱেইহেঁতেন! হায় হায় মোৰ কপাল ঐ!
এজনী ভনীও যদি থাকিলহেঁতেন।
চুক্লেন----মই যদি কেতিয়াবা ৰজা হওঁ! বাৰু, তোৰ
ভনীয়েক থাওক বা নেথাওক তোৰ কথা মই নেপাহৰোঁ!
ৰতি—উ, ৰজা বা হয়গৈ কেতিয়ালৈ?
চুক্লেন—তই নেজান ৰতিমন, তোক মই কিমান বিশ্বাস
