সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/১৫৫

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৬ষ্ঠ দৃশ্য
১৪৫
নগা কোঁৱৰ


 কাছি-ৰতিমন!

 হুছেন-ৰতিমন! ঠিক। ৰতিমন।

 তুৰ—নিচেই লৰা মানুহ।

 কাছি—লৰা হলেও কামত সি বুঢ়া জনাব।

 তুৰ—সি যুদ্ধও কৰে নেকি? হয়তো বেচেৰাৰ কোনো- দিন কাৰবাৰ হাতত প্ৰাণ যাব! তাক হুচিয়াৰ কৰি দিব লাগে।

 কাছি—সি ইমান কেঁচা লৰা নহয় জনাব। আৰু সি যুদ্ধও নকৰে। সি এটা লিগিৰা!

 তুৰ—লিগিৰা আকৌ কি? কোনোবা সেনাপতি কি ৰজাৰ লৰা নেকি?

 লেহে-নহয় জনাব, লিগিৰা মানে চাকৰ।

 তুৰ-মান খুবচুৰৎ চেহেৰাৰ চাকৰ! আচ্ছা জনাব এইবাৰ সি আহিলে তাৰ লগত মোৰ মুলাকাৎ কৰাই দিব। সি ইমান আমাৰ কাম কৰি দিয়ে, মই তাকে খুছি কৰি বকচিচ্, দিম।

 লেহে—(স্বগতঃ ) সৰ্ব্বনাশ! দেখিছো, কথা মস্কিলেই হ’ল! যদি কেনেবাকৈ ৰতিমনৰ পৰিচয় ওলাই পৰে। যদি গম পায় ৰতিমন লৰা নহয় ছোৱালী হে! [ প্ৰকাশ্যে ] চাকৰৰ লগত বেচি ঘনিষ্ঠতা ভাল নহয় জনাব।

 কাছি—বকচিচৰ সময় আছে। আমাৰ কাম হৈ গলেও দিব পৰা যাব! সি ইয়ালৈ অহা কোনোবাই জানিলেও তাৰ ফালে সৰ্বনাশ! তাতে আকৌ আজিকালি সি, এতিয়া

১০