পৃষ্ঠা:নগা কোঁৱৰ.djvu/১৩

১ম দৃশ্য]

৩

নগা কোঁৱৰ

ঢালিলে। নিষ্ঠুৰ আহোমৰ সৰ্ব্বস্ব অপহৰণ কৰিও শান্তি নহল! ধন জন ৰাজ্য সম্পদ মান সোণৰ সিংহাসন--সোণৰ হাতী--সোণৰ বিড়ালী--সোণৰ মাইহাং--ইমান বোৰ লুটি নিও আহোম ৰজাৰ ঈৰ্ষা পূৰ নহল! চৰাই-দেও মন্দিৰৰ খটখটিৰ তলত পুতিবলৈ মহাৰাজৰ আৰু কাছিতাৰাৰ কটা মূৰ নহলে আহোম ৰজাৰ ছুটীয়া ৰাজ্য জয় সম্পূৰ্ণ নহয়। উ! মহাৰাজ! স্বামী!
[ মূৰ্চ্ছা ]
 ৰেণু—আই! আই! কিহল! কিহল।
 অহল্যা—মহাৰাজৰ আৰু কাছিতাৰাৰ কটামূৰ পাই সিহঁতৰ জয়ধ্বনিত গৰ্ভিনীৰ গৰ্ভপাত হৈছিল। ৰাক্ষসহঁতক কিমান কাকুতি কৰিছিলোঁ মহাৰাজৰ পৰিবৰ্ত্তে মোৰ কটামূৰ আহোম ডাঙৰিয়ানী সকলক উপহাৰ দিবলৈ—কত মিনতি কৰিছিলোঁ—উস্। কি নিষ্ঠুৰ! একে আজোৰে মহাৰাজক মোৰ বুকু উদং কৰি লৈ গুছি গ'ল! চাইয়ে থাকিলোঁ! মোৰ এই মেলা চকুৰ আগতে—মোৰ মহাৰাজৰ ডিঙিত এটা মাথোন ৰেপ দি কটামূৰ লৈ গুছি গ'ল। ৰাক্ষসী মই চায়ে থাকিলোঁ—মহাৰাজৰ কেচা তেজেৰে গা ধুলোঁ—একো কৰিব নোৱাৰিলোঁ। উস্! কি ভীষণ সেই দৃশ্য! কি নিৰ্ম্মম সিহঁতৰ প্ৰাণ-নাৰী মই—শক্তি নাই! নহলে ইয়াৰ প্ৰতিশোধ! উস্ কোনে সেই নৰকীহঁতক ইয়াৰ প্ৰতিশোধ দিব! নৰকী আহোম ৰজা! যি যন্ত্ৰণা মোক দিছ এনেকুৱা শত যন্ত্ৰণা ভোগ কৰি মৰিবি! নিজৰ সন্তানে মাৰিব--