এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
২৬
ধনন্তৰী বধ।
দিহা-কান্দে ওজা ধনন্তৰী ভূমিত বাগৰি পৰি
পদ্মাবতী চলিলা আমাৰে।
মৰিব ৰবিৰ জ্বালে প্ৰাণক পোৰয় মোৰে
বিষ ধৰে আমাৰ শৰীৰে॥
যে বিষ ভক্ষণ মোৰে দুগ্ধ হেন সম সৰে
হেন বিষ দহে কলেৱৰে।
মুনি শাপ মিছা নুই জানিলো মই নিশ্চয়
সেহি পাপ ফলিলা আমাৰে॥
ধনা মনা চলা ধাইয়া গন্ধমাদনক লৈয়া
আনা গৈয়া জীব সঞ্চাৰিণী।
সংসাৰে হইলা লাভ পদ্মাই সাধিলা কাজ
লঘু হৌক বেঙ খোৱা কাণী॥
শুনিয়া গুৰুৰ বাণী শিষ্যে কৰে কানাকানি
কান্দে সবে মাথে হাত দিয়া।
পদ্মা পাতি কপট মায়া বিশ্বাস কথা গৈলা লৈয়া
মায়া পাতি গুৰুক বধিয়া॥
ওজাৰ চৰণে ধৰি কান্দে শিষ্য গড়াগড়ি
কান্দিয়া সকলে বোলে বাণী।
কেন মতে কোথা যাওঁ কিমতে ঔষধ পাওঁ
কোথা পাওঁ জীব সঞ্চাৰিণী॥
নাৰায়ণ দেবে কয় সুকবি বল্লভ হয়
কান্দি কহে ওজাৰ গোচৰে॥
⸻
