পৃষ্ঠা:দেৱ-ধ্বনি.djvu/৯৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
 

(৮০)

ভাঙিছে মোৰ জীৰ্ণ বীণা,
উঠি তেও গগন-ভেদী
উল্লাস-ধ্বনি
জগত-জিনা
জনহীন মোৰ মৰু দেশত
কিহৰ কিৰণ দিবা-শেষত,—
ম্লান মুখে সীমন্তিনী
হাঁহে কিবা স্বপ্নাৱেশত?
আজিও তাৰ বিদায় বেলি
উতলা কোন
দিগঙ্গনা?
আৰুনো কি গীতি-ছন্দ?
ৰুদ্ধ মোৰ বিকল কণ্ঠ,—
উৰুঙা মোৰ উপকণ্ঠত
উজায় সন্ধ্যা
দীপ্তি-হীনা!

ভাদ, ১৮৪৫ শক]