এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
( ৪৯ )
কালিন্দীৰ পাৰতে
ৰূপৰ পিয়াহতে
পোৰা-চিত আছিল পৰি,—
শুনিলোঁ সুললিত
কিনো মূৰলী-গীত
সুৰে ধৰিলে জুমুৰি।
ইনালো বিনালো,
ৰূপকে ধিয়ালোঁ
চৌপৰে বলিয়া হই,
উগুল-থুগুল মোৰ
পখিটি বিয়াকুল
ৰূপৰে বতৰা কই—
মোৰ পখিটি,—
মৰে কি পিয়াহত পুৰি!
চ’ত ১৮৫৫ শক ]
৪