পৃষ্ঠা:দেৱ-ধ্বনি.djvu/৬৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ৪৯ )

কালিন্দীৰ পাৰতে
ৰূপৰ পিয়াহতে
পোৰা-চিত আছিল পৰি,—
শুনিলোঁ সুললিত
কিনো মূৰলী-গীত
সুৰে ধৰিলে জুমুৰি।
ইনালো বিনালো,
ৰূপকে ধিয়ালোঁ
চৌপৰে বলিয়া হই,
উগুল-থুগুল মোৰ
পখিটি বিয়াকুল
ৰূপৰে বতৰা কই—
মোৰ পখিটি,—
মৰে কি পিয়াহত পুৰি!

চ’ত ১৮৫৫ শক ]