এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
( ৪৭ )
গৰ্জ্জি আছিল সপ্ত-সিন্ধু
লুপ্ত কৰি ধৰণী
সেই যে গভীৰ চিৰ-নিবিড়
অকূল তিমিৰ ৰজনী;
উদ্বেলিত ব্যোম-সাগৰত
মহাকালৰ ঘোৰ জঠৰত
শতাৱৰ্ত্ত আক্ৰান্ত মোৰ
দিক্-ভ্ৰান্ত তৰণী;
চেতনাহীন জীৱন-যাত্ৰী,—
তুমি মাতৃ জগদ্ধাত্ৰী
হলা জীৱন-অধিষ্ঠাত্ৰী মহামায়া জননী,
স্ৰজিলা কি বৰ্ণ-গন্ধ,
স্পৰ্শ-ৰস, গীতি-ছন্দ,
বাৰিদ-বিন্দু, অৰুণ-ইন্দু,
মেলিলা কি জ্যোতিষ্পন্থ
( উঠিল ) বৰ্ষব্যাপি হৰ্ষ-হাঁহিৰ
যাত্ৰা-তৰীৰ হেন্দোলনি!
আহিন, ১৮৪৯ শক ]