এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
দেৱধ্বনি
(১৮)
শুন বধিৰ, গুৰু-গম্ভীৰ
বাজে ৰুদ্ৰ-বীণ;
—ফাঁকি-ফাঁকটিৰ ধূলি-মাকটিৰ
উকলি গইছে দিন,
বিশ্ব পিতাৰ প্ৰজা সবে,
কেও নোহ নিঃকিন;
হলি দুখীয়া চিৰ ঘুণীয়া
আপোনাক গুণি হীন।
কৌটি কালৰ মনৰ মামৰ
কুসংস্কাৰ চাহী-ফাপৰ
তুৰন্তে তোৰ কৰ আঁতৰ,
নাৰাখিবি চিন;
জেং জাবৰি থ আজুৰি,—
নেলাগেনে ঘিণ?
অতনা কাল ভুঞ্জি নিকাৰ
সুজিলি ঋণ নিজ অজ্ঞতাৰ,—
বিচাৰ এৱে নিজ অধিকাৰ,
চিত্ত কৰ স্বাধীন;—
(তোৰ) বৰ্ণ নোহে জন্মগত, বৰ্ণ কৰ্ম্মাধীন!
আহিন, ১৮৫৫ শক)
