দুখৰে উপৰি দুখ দিছা মোক
|
বহাগ, ১৮৪১ শক
|
৬৪
|
তোমাক তো ভাবিবৰ সুচল নাপাওঁ
|
কাতি, ১৮৫৩ শক
|
৬৫
|
বহুদিন প্ৰভু মাতিছো তোমাক
|
আহিন, ১৮৪১ শক
|
৬৬
|
নুবুজি মৰিলো কালৰ ফন্দী
|
আঘোণ, ১৮৫৬ শক
|
৬৭
|
মোৰ মান অগিয়ান নাই
|
ফাগুন, ১৮৫৫ শক
|
৬৮
|
বহুদূৰ বাট ঘূৰি আজি দিবা-শেষে
|
বহাগ, ১৮৪১ শক
|
৬৯
|
আজিহে উমান পালোঁ, আছা তুমি ভগৱান
|
আহাৰ, ১৮৫০ শক
|
৭০
|
যাৰ কাৰণে গড় মাৰিলি
|
আহাৰ, ১৮৫৪ শক
|
৭১
|
ভাগৰ লাগি অচল ভৰি
|
জেঠ, ১৮৩৯ শক
|
৭২
|
এই নে সপোন, এই নে ভুল?
|
কাতি, ১৮৪৪ শক
|
৭৩
|
কলৈ আনিলা নাথ, ছলেৰে ভুলাই?
|
জেঠ, ১৮৪১ শক
|
৭৪
|
বহু ডকা চাকনৈয়াত মিছাতে বাগৰি
|
কাতি, ১৮৪৪ শক
|
৭৫
|
অকূল সাগৰে কাণ্ডাৰী বৰ্জ্জিত
|
আহাৰ, ১৮৫১ শক
|
৭৬
|