পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৪২

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪২
দেৱজিত।

তোমাৰ ভৰা নাও  সাগৰে বুৰাই
 তোমাৰ সহয় গাৱ।
আমাৰ যে গাৱে  নসহে কিসক
 মিছা কৰোঁ হাই ফুই॥১৯১
এহি খানি আমাৰ  মনত সংশয়
 থাকিবো অৰ্জ্জুনক চাই।
কেনমতে আমি  দেৱতা যে হুই
 মনুষ্য সেবিবোঁ যাই॥
এহিমতে দেৱে  অনেক ধিক্কাৰে
 হেনয় বচন শুনি।
হৰিহয় বোলে  মোক মাৰিবাক
 মনত আছিল গুণি॥১৯২
ৰাজ্যক লৈবাক  আসি ধনঞ্জয়
 কহিলাহা সবে ভাল।
সত্যে বোলোঁ মই  শুনা দেৱচয়
 অৰ্জ্জুনৰ ভৈলোঁ কাল॥
বাসৱ বদতি  শুনা দেৱগণ
 মোহোৰ বচন কৰা।
বলিক যিমত  কৰিলাহা সবে
 অৰ্জ্জুনক তেন কৰা॥১৯৩
অৰ্জ্জুন বীৰক  সমৰত মাৰি
 মোহোৰ সাধিয়ো জয়।