পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৪৩

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪৩
দেৱজিত।

তেবে তোমাসাৰ  যশ থাকিবেক
 দশোদিশে দেৱচয়॥
যদি অৰ্জ্জুনক  নকৰোঁ সংহাৰ
 শুনা সবে দেৱগণ।
সত্যে সত্যে মই  স্বৰ্গে নথাকিবো
 বুলিলোঁ দৃঢ় বচন॥১৯৪
ইন্দ্ৰৰ বচন  শুনি দেৱগণ
 বুলিলা ইন্দ্ৰক চাই।
কি কাৰ্য্যে এনয়  বচন বোলয়
 আমাৰ নসহে গাৱ॥
পতঙ্গ সমান  কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক
 নকৰিবা তুমি ভয়।
সত্যে অঙ্গীকাৰ  শুনিয়ো আমাৰ
 মাৰিবোহোঁ ধনঞ্জয়॥১৯৫
আমাৰ বচনে  ৰঙ্গে থাকা চাই
 নকৰিবা ভয় মন॥
কোন চাৰ ইটো  কৃষ্ণ ধনঞ্জয়
 জিনিবে পাৰোঁ ত্ৰিভুবন॥
আমাক যে আজ্ঞা  কৰা পুৰন্দৰ
 নহৈবা তুমি বিমন।
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনক  বেগে যাইবো ধাই
 কৰিবো ৰণত চন্ন॥১৯৬