পৃষ্ঠা:দেৱজিত.djvu/৪১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
দেৱজিত।

কেন মতে মই  মাৰিবো অৰ্জ্জুন
 শুনিয়ো দেৱতা চয়॥১৮৮
দৈত্যক মাৰিয়া  ধনঞ্জয় বীৰে
 খণ্ডাইলা মোহোৰ ভয়।
নিপাত কবচ  দৈত্যক মাৰিয়া
 গুছাইলা মোৰ সংশয়॥
মোহোৰ বচনে  পুত্ৰ ধনঞ্জয়
 মাৰে দৈত্য নিৰন্তৰ।
অৰ্জ্জুন কাৰণে  স্বৰ্গভোগ কৰোঁ
 অদ্যাপিও পুৰন্দৰ॥১৮৯
হেন অৰ্জ্জুনক  কিমতে বধিবো
 শুনিয়োক দেৱগণ।
শুনা নিৰন্তৰে  সংগ্ৰাম ভিতৰে
 কেমনে কৰিবো ৰণ॥
ইন্দ্ৰৰ বচন  শুনি দেৱগণে
 ইন্দ্ৰক বুলিলা চাই।
কৃষ্ণ অৰ্জ্জুনৰ  কথা শুনি প্ৰভু
 তুমি ভৈলা মহাভয়॥১৯০
তোমাক মাৰিবে  ৰাজ্য কাঢ়ি লৱে
 কৃষ্ণ যে অৰ্জ্জুনে ধাই।
হেনয় শত্ৰুক  নমাৰাহা তুমি
 এনুয়া চলত পাই॥