সমললৈ যাওক

পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( ৩ )

 

দেৱতা কলা

পদ

এক দিনা ত্ৰিনয়নে কৈলাসত বসি।
প্ৰকাশ কৰন্ত যেন কৌটি ৰবি শশী॥ ১৪
যোগানে আছন্ত নন্দি ভৃঙ্গি আদি যত।
মহামায়া গৌৰী আছে বসিয়া লগত॥ ১৫
পুছন্ত গৌৰীয়ে শঙ্কৰৰ মুখ চাই।
পুছুহোঁ তোমাৰ আগে কহিয়ো গোঁসাই॥ ১৬
কাক পালা কাক স্ৰজা সংহাৰাহা কাক।
কোনবা সকলে পূজা কৰয় তোমাক॥ ১৭
মোহোৰ আগত আবে কহিয়োক তাক।
যদি দাসী বুলি প্ৰভূ ধৰিছা আমাক॥ ১৮
হেন শুনি শঙ্কৰ কহন্ত যেন নীতি।
আদি অন্ত কথা কহোঁ শুনিয়ো পাৰ্ব্বতী॥ ১৯
ব্ৰহ্মা বিষ্ণু হৰ আমি এহি তিনি জন।
তিনিকো পাতিলা অধিকাৰী নাৰায়ণ॥ ২০
ব্ৰহ্মায়ে স্ৰজন্ত লোক যত প্ৰাণীগণ।
তাকেসে কৰন্ত বিষ্ণু আপুনি পালন॥ ২১
ৰুদ্ৰৰূপ ধৰি আমি কৰোহোঁ সংহাৰ।
যতেক সংহাৰ মানে কাৰণ আমাৰ॥ ২
মহামায়া প্ৰকৃতিসে সৃষ্টি নিয়োজিলা।
যাৰ যেন কাৰ্য্য ভাৰ বিভাগিয়া দিলা॥ ২৩