পৃষ্ঠা:দীপিকা ছন্দ.djvu/১০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে

( 8 )


প্ৰথমতে সুৰলোক বাসৱক দিলা।
মহা সুখ বিভুতিক তথাতে থাপিলা॥ ২৪
দশদিক পালৰ পাতিলা অধিকাৰ।
নিয়মি বিভাগি দিলা কৰিয়া বিচাৰ॥ ২৫
উনপঞ্চাশত বায়ু বাদ্ৰূয় আদিত্য।
অগণি বৰুণ আদি গ্ৰহগণ স্থিত॥ ২৬
অষ্টবসু মৰুৎগণ প্ৰজাপতি যত।
মনু মহাপুত্ৰগণ দিলন্ত সমস্ত॥ ২৭
যাৰ যেন নীতি কৰ্ম্ম লোকক পালন।
এহি মতে ব্ৰহ্মা সৃষ্টি ভৈলেক শোভন॥ ২৮
এহি মতে স্বৰ্গপাল ভৈল সুৰপতি।
শস্য মৎস্য জীবিকা দিলন্ত যেন নীতি॥ ২৯
পাছে পৃথিবীত মনুষ্যক থান দিলা।
দেৱতাৰ পূজা যত মনুষ্যে কৰিলা॥ ৩০
মনু আদি মহাজনে বেদ বিহিলন্ত।
পাপ পুণ্য ধৰ্ম্মাধৰ্ম্ম নিৰ্ব্বন্ধি থৈলন্ত॥ ৩১
এহি মতে হৈলা যেবে লোকপাল চয়।
পাতিলা ধৰ্ম্মৰ ৰাজা দেয় কৃপাময়॥ ৩২
সাত পাতালৰ জানা কুৰি ভাগ কৰি।
সাজিয়া দিলন্ত পাছে যমৰ নগৰি॥ ৩৩
সঞ্জমণি নামত নগৰ মনোহৰ।
মহাৰম্য স্থান সিটো সমান স্বৰ্গৰ॥৩৪
তাতে ধৰ্ম্ম ৰাজাক দিলন্ত যত্ন কৰি।
কোটি অৰ্ব্বুদেক লোক থাকন্ত আবৰি॥ ৩৫