( ৪০ )
পদ
শঙ্কৰ বদতি জায়া শুনিয়ো পাৰ্ব্বতী।
তোমাৰ আগত কহো ৰহস্য যুগুতি॥ ৩৮৮
ব্ৰহ্মাৰ তনুৰ পৰা কলি উপজিলা।
পৰম দাৰুণ বেশ বিৰিঞ্চি দেখিলা॥ ৩৮৯
ৰামকৃষ্ণ নাম উচ্ছাৰিলা তিনি বাৰ।
কিনো মহা মূৰ্ত্তি গোট দেখিলো ইহাৰ॥ ৩৯০
কৃষ্ণ বৰ্ণ শৰীৰ হাতত দণ্ড ধৰি।
জানু পাৰি আছে সিটো কৃতাঞ্জলি কৰি॥ ৩৯১
দাৰুণ মনুষ্য শূদ্ৰ ৰূপে ভৈলা জাত।
অবনত বেশে পাছে বিনায়ে ব্ৰহ্মাত॥ ৩৯২
কোন কৰ্ম্ম কৰো প্ৰভূ কৰিয়ো আদেশ।
দিয়ো ৰাজ পদ তযু পাওঁ উপদেশ॥ ৩৯৩
শুনি চাৰি মুখে ব্ৰহ্মা গুণিয়া চাহিলা।
তাৰ ভাৱ দেখি পাছে কলি নাম দিলা। ৩৯৪
মলিনী নলিনী তাক দুই ভাৰ্য্যা দিলা।
দুহান্তৰ হন্তে ছাৰি পুত্ৰ উপজিলা। ৩৯৫
লোভ মোহ কাম ক্ৰোধ চাৰি পুত্ৰ জাত।
গৰ্ব্ব অহঙ্কাৰ দুই মন্ত্ৰী যে প্ৰখ্যাত॥ ৩৯৬
দম্ভ দ্বেষ হিংসা আসুয়াকে চাৰি জন।
পাতিলেক সেনাপতি ব্ৰহ্মাৰ বচন॥ ৩৯৭
হিংসা পিশুন ইৰিষা মদ মৎসৰক।
লহকৰ পাতিয়া দিলা কলি দুৰ্ম্মদক॥ ৩৯৮
