( ৩৫ )
ধূৰ্ত্ত বাক্য বুলি লোক বিত্তক লৈবেক।
ৰাজাৰ আগত তাক দিবেক প্ৰত্যেক॥ ৩৩৩
তাক পাই তাহাৰ হৰিষ হৈবে মন।
চাটক চোটক কৰি বুলিবে বচন॥ ৩৩৪
পৰম অধৰ্ম্ম তাক নামানিবে মনে।
ডকাইতৰ নয় হৈবে পাত্ৰ ৰাজাগণে॥ ৩৩৫
বিপ্ৰ বৈষ্ণৱৰ সৰ্ব্বস্বকো আগ্ৰাহিব।
মহন্তকো নিন্দাবাদ অনেক কৰিব॥ ৩৩৬
তাৰ মন্ত্ৰীগণ হৈবে সুচক বৰ্জ্জিত।
দিবে খল মহন্তক দণ্ড বিপৰীত॥ ৩৩৭
বৈষ্ণৱ ভকত যত আছে সংসাৰত।
তাসম্বৰ অধিকাৰী নাহি বাস্তবত॥ ৩৩৮
মই মহাকাল আৰু যম প্ৰজাপতি।
আমি সবাহাকো জানো কৰে নয় নীতি॥ ৩৩৯
পেট পোৰা ধূৰ্ত্ত ৰাজা মন্ত্ৰীগণ যত।
কৰিবেক অধিকাৰ তাৰ সমস্তত॥ ৩৪০
মহন্ত ভকত নিন্দি আয়ু হত হৈব।
চল্লিশ, পঞ্চাশ, দশ, কুৰি মাত্ৰ জীৱ॥ ৩৪১
যজ্ঞ ধৰ্ম্ম তাৰ মাত্ৰ কিছো নহৈবেক।
ধন আগ্ৰহন্তে মাৰি যাইবেক প্ৰত্যেক॥ ৩৪২
কহিলোহো দুষ্ট ৰাজা সবৰ মহত্ত।
হেনয় দুৰ্নীতি মোৰ কলিৰ কালত॥ ৩৪৩
এহি মতে কৈলা হৰে গৌৰীৰ আগত।
নৃপতি কলাৰ কথা ভৈলা সমাপত॥ ৩৪৪
