পৃষ্ঠা:দদাইৰ পজা.pdf/৮০

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৭০
দদাইৰ পজা৷
 

টম্ পৰা দেখিয়েই মাৰ্কস পলাই যাবৰ উদ্যোগ কৰি আন মানুহহঁতক কলে, “এই ল’ৰাহঁত, তহঁত যা টমক চাগৈ, মই ঘোড়া চেকুৰাই গৈ আৰু মানুহ দুনুহ-আনোঁ গৈ। “এই বুলি আন মানুহহঁতৰ ইতিকিং তাচ্ছিল্য আওকাণ কৰি ঘোড়াত উঠি চাবুক মাৰি দিলে তৰানৰা চিগা চেকুৰাই৷

 হাবি বননিৰ ভিতৰে দি গৈ সেই মানুহ কেটা টমৰ ওচৰ পালেগৈ। শ্বিলঙ্গৰ বাট দেখিছা নহয়—প্ৰায় তেনে।

 টমক ডাঙ্গি সিহঁতে ঘোড়া বাট চাই থকা ঠাইলৈ (বহুত বাৰ জিৰণি পোৱাৰ পাছত) কোনো মত প্ৰকাৰে লৈ গ’ল। টমে কলে, “বোপাইহঁত মোক কোনো ৰকমে দুমাইল বাট সেই হোটেলটোলৈ লৈ ব’ল।”

 টমক ঘোড়াত উঠাবলৈ দুই তিনি বাৰ সিহঁতে চেষ্টা কৰিলে। সি জিনত বহিবকে নোৱাৰিলে। জিনৰ পৰা পৰি গ’ল। ইলাইজাই টম্ পৰা দেখি ক’লে, “আইঔ দেহি, সেই মানুহটো মৰিল হেন পাঁও।”

 “ভাল হ’ল” ফিনিএসে কলে, “যেনে কাম তেনে ফল ভুগিছে। ইস্, সিহঁতে দেখোন্ তাক এৰি যায়।”

 সেই মানুহবোৰে কিছু পৰ পৰামৰ্শ কৰি অলপ হেহোঁ নেহোঁ কৰি তাৰ ফালে চাই সকলো কেটাই ঘোড়াত উঠি পলাই গ’ল।

 সিহঁত কিছু দূৰলৈ যোৱাৰ পাছত ফিনিএসে কলে,