পৃষ্ঠা:তীৰ্থ-যাত্ৰী.pdf/৩৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

তীৰ্থ-যাত্ৰী

তীৰ্থ যাত্ৰী যা পামৰ দিলে। আজি তোক প্ৰাণ দান ক্ষুদ্ৰ তোক বধি ফল নাই। নেলাগে সাধিব তই মোৰ একো হিত জানে৷ মই তোৰ বুদ্ধি বল ঘৃণনীয় জীৱ তই থাক প্ৰাণ লই ভয়ে-দুখে সদায় বিকল। এৰ৷ মাত্ৰ ল’ৰি গৈ সোমাল গাঁতত নিগনি ভয়তে মৰা প্ৰায় ধন্যবাদ ঈশ্বৰক দিলে লক্ষ বাৰ মৰা প্ৰাণ আহিল দুনাই। ডাঙৰে পাহৰে কথা অলপ কালতে সৰুয়েহে কৃতজ্ঞ সদায় পাহৰিলে ই ঘটনা সিংহে ততালিকে নিগনিয়ে সোঁৱৰে সদায়। ক্ৰমে ক্ৰমে বহুদিন অতীত হ'লত এদিন দৈৱৰ ঘটনাত ব্যাধৰ জালত পৰি সিংহ খালে বান্ধ নাপাই বিচাৰি কোনো বাট। বান্ধ খালে চাৰি ভৰি বান্ধ খালে মূৰ লৰচৰ নোৱাৰে কৰিব জালৰ চেপাত পৰি সিংহ নিৰুপায় শেষত ধৰিলে চিঞৰিব।