এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
তীৰ্থ-যাত্ৰী
সিংহ আৰু নিগনি জহকালি দুপৰীয়৷ নিতাল জগত স্নিগ্ধ সুশীতল হাবিয়নি নিৰল গছৰ ছাঁত শুই পশুৰাজ অকাতৰে লইছে জিৰণি। এনে সময়ত এটি নিছলা নিগনি BRARMA আহাৰ বিচাৰি ফুৰি ফুৰি অকস্মাত উপস্থিত হ'ল সি থলত শব্দ হ’ল হুৰ সুৰ কৰি। শবদত সাৰ পাই উঠিল কেশৰী নিগনিক ধৰিলে থাপত কাবৌ-কোকালি কৰি মাগে প্ৰাণ দান নিগনিটি ভয়তে বিতত। নেজানে৷ মৃগেন্দ্ৰ তুমি শুই আছা বুলি সি কাৰণে আহিলে। পামৰ হাত যুৰি মাগো প্ৰভু দিয়৷ প্ৰাণ দান এইবাৰ এই অধমৰ। ক্ষুদ্ৰ প্ৰাণী অতি মই তথাপিও কওঁ কৰি আজি ডাঠ অঙ্গীকাৰ চিন্তিম তোমাৰ হিত সাধ্যমতে সদা কৰিম তোমাৰ উপকাৰ কথা শুনি দয়া কৰি হাঁহি ঘৃণা হাঁহি মাতিলে সিংহই গহীনাই
