এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
“কিয় নাথ! দেখোঁ আজি অন্যভাব গাত?
“আগৈয় দেখােন তুমি নিতে কত কথা কোৱা,
“আজিনাে তবধ কিয়? কিয়নাে নিমাত?”
“প্ৰিয়ে? আজি কুসপােন” ধীৰে কয় গদাপাণি
“দেখা পালাে টোপনিত পুঁৱা সময়ত
“কুসপােনে মােৰ, প্ৰিয়ে কৰিছে হৃদয় দগ্ধ,
“কুচিন্তাত বৰ দুখ পাইছোঁ মনত॥
“কি সপোন, হায়! নাথ?” শোধে পুনু জয়মতী
“কোৱা, নাথ! কোৱা মােক, দেখি কেনেকুৱা
“অমঙ্গল, অলক্ষণ, পাইছা মনত ভয়?
“কি চিন্তিনো আজি, নাথ! তধা হই ৰােৱা?”
গদা-“ফুলনী বাৰীৰ, প্ৰিয়ে! এজুপি গছত যেন
“একেটি ভালতে, হায়! একেটি ঠাৰিতে
“ফুলিছিলে দুটি অতি সুন্দৰ গােলাপ ফুল
“মিচিকি-মিচিকি হাঁহি একেটি হাহিতে॥
“মলয়া বায়ুত যেন সেই দুয়ােপাহি ফুলে
“নাচিছিলে হালি-জালি দুয়াে দুয়ে চাই,
