এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
“কিয় কৰা ভাজি অকলে গমন?
“ৰ’বা দেৱকণ্যা! ৰোঁৱাহে অলপ,
“দুৰ্ভগাক লাগি এখন্তেক ৰোৱাঁ;
“ৰ’বাছো, অলপ, পৰাণৰ প্ৰিয়ে!
“কিয় আজি মোক এৰি থই যোৱা?”
“কি কৰিম, নাথ!” কুঁৱৰীৱে ক’লে
“দেৱকন্যা সৱে জানো কিবা ছলে,
“ভুলাই দাসীক তুলিলে ৰথত,
“অনিলে অকলে আকাশ মাজত॥
“নামি যাব খোজোঁ, নোৱাৰো নামিব,
“লাহে লাহে ৰথ উঠিলে, বহুত,
“কেউফালে চাঁও, নাই বাট-পথ
“ছয়াময়া মাথো দেখিছো চকুত॥”
এনেতে এজনা দেৱকন্যাই
ধীৰে বীৰে ক'লে গদালই চাই:-
“নাকান্দিবা, ৰজা! নোপোৱা ৰাণীক
