এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
“পৰাণত, আই! তোৰ নাইনে কি বেথা?”
শোকে তাপে ৰাণীয়েও খঙ্গমুৱা কই
ক’লে অচিনাকি ভাৱে, “নকওঁ যা মই
“স্বোৱামীৰ কথা, মোৰ।. তোৰ কিনো হ’ল?
“মৰিলে মৰিম মই, মোৰ প্ৰাণ, গ’ল॥
“ডালোৱা নগাটো। তই, থাক পৰ্ব্বতত
“নাজানে নাগিনী তোৰ স্বামী. কেনে ধন!
“কি জানিবি মোল তই, সতী তিৰুতাৰ?
“মইতো নহওঁ তোৰ নাগিনী, দুৰ্জ্জন?
“পৰ্ব্বতৰ নগা তই, গুছি যা তালই,
“যত আছে চাঙ্গ তোৰ পৰ্ব্বত-মাজত;
“সুখেৰে তই তাত খাই থাকগই,
“নামাৰিবি শেল আৰু মোৰ হৃদয়ত॥
“* * * * *
“* * * * *
৯
পুৱ৩ীৰ দোকামোকা, দুষ্ট চাউডাঙ্গে
