এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হৈছে
অকলে অকলে গদা! কিন্তু ভয় নাই
অলপো মনত আাজি, অভিমন্যু যেনে
সপ্তৰথী স’তে যুজে হই অসহায়॥
দুদণ্ড কি তিনি দণ্ড গ’ল এই দৰে,
ছল চাই গদাপাণি ধৰিলে এটাক,
কাঢ়ি ল’লে তৰোৱাল হাতখনি পৰা,
কোবমাৰি দুডোখৰ কৰিলে লঠাক॥
দুডোখৰ হ’ল লঠা (মিহিৰ ভতিজা)
দুৰন্ত সাহসী ডেকা, আৰু লঠা নাই
নিৰমূল হ’ল আশা মিহিৰ মনৰ
গদাক তিয়াগি সবে পলালে লুকাই॥
ঘোৰ অৰণ্যৰ মাজে যেনিয়ে তেনিয়ে
প্ৰাণৰ ভয়ত সৱে মাৰিলে নিফাঁত;
নাই আৰু চিন-বান, নাই চাউডাঙ্গ,
আহিলে আকৌ শান্তি গদাৰ হিয়াত
* * * * *
* * * * *
