তা। (মাটিত বহি) মোৰ হলে বৰ ভাগৰ লাগিছে, উঠিবৰে মন যোৱা নাই। বিজয় (বহি) মোৰে ভাগৰ লাগিছে, লগে গে ভোকো লাগিছে। জয়-ৰাতিয়েই ৰন্ধা কিছুমান মংহ আছে। আগেয়ে তাকে খাওঁ আহা। অলপ সুস্থ হৈ ৰান্ধি ব.ঢ়ি খাম। বিক্ৰম-(গহ্বৰৰ ফালে চাই) বাছাইত, যত আছা ততে থাকা এই ফালে নাহিৰা; কিহবাই ৰ। মাংসবোৰ খাব লাগিছে। জয় কিনে হব, মোৰ মেকুৰীটোৱে হব পায়। বিক্ৰম-নহয় কোনোবা মানুহহে। [ তৰা গহ্বৰৰ পৰা ভয়ে ভয়ে ওলাই আহে।] তাৰ ডাঙৰীয়াসকল! মোৰ কোনো অন্যায় নকৰিব। ভোকত। থাকিব নোৱাৰিহে খাইছে॥ আগতে অপোনালোেক মাতিছিলো। মই হলে একো চুৰ কৰা নাই-নকৰোঁও। আপোনাসকলৰ গহ্নৰ যদি ধন-সোণেৰে ভৰি আছে তথাপি মই তাক হাতেৰে ছোৱা নাই। এয়া আপোনাসকলৰ মঙহৰ বেচ। আপোনাসকল নহা হলে ইয়াতে থৈ গলেহেঁতেন। জয়--কি আমাক ধন দিব খুজিছা, ই বৰ লাজৰ কথা। আমাক তেনে বুলি নাভাবিব। তাৰ-বাৰু দোষ কৰিছে। ৰদি মা খুজিছে! আপোনাসকলৰ খং আপোনাসকলৰ নোখোৱা হলে মই ইমানপৰে মৰিলেহেঁতেন। বিক্ৰম--তুমি কলৈ যাবা? তাৰ দিল্লীলৈ। বিক্ৰ--তোমাৰ নাম কি? উঠিছে?
