এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৩
আকুল পথিক
নৱম অধ্য়ায়
বয়সৰ লগতে মই বাঢ়ি গলোঁ
তুমি দিলা যৌৱনত ভৰি৷
সৰুৰ এপৰা পিৰিতি কৰিলোঁ,
এতিয়া নাযাবা এৰি॥ ১৬১।
পিৰিতিৰ দৰে, হেৰা প্ৰাণেশ্বৰী,
কিবা সুখ আছেনে আৰু৷
যদি মিছা কৈছোঁ হেৰা প্ৰাণেশ্বৰী,
নিজে গুণি চোৱাঁ বাৰু। ১৬২।
কাঁহৰ বাটিতে সৰিয়হ পিচলে,
নিয়ৰত পিচলে ভৰি৷
কথাৰ লাচতে কথাটি পিচলে,
কথাত ৰবাঁ খোপনি ধৰি॥ ১৬৩।
মাৰে নিদিয়ে, বাপেৰে নিদিয়ে,
তোমাৰ আহিবৰ-এ মন।
তোমাক আনিবলৈ মোৰ মন আছিলে,
হাতত নাইকিয়া ধন॥ ১৬৪।
পৰলৈ নিদিবা মন, ঐ লাহৰী,
পৰলৈ নিদিবা মন।
হাড়ক পানী কৰি, তেজক পানী কৰি,
তোমালৈ ঘটিছোঁ ধন॥ ১৬৫।
