এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৪
জনকাব্য়
উজাই নাৱৰীয়াই বালিত ভাত খালে,
কুজা হৈ বোটলে ছুৱা।
তোমাৰে বাপেৰক কৈ থৈ আহিছোঁ,
পৰৰ নাভাঙিবা গুৱা॥ ১৬৬।
হাতত গোট-খাৰু কোনে দিলে, লাহৰী,
বহিলে জুনুকাই বাজে৷
তোমাৰ বাপেৰে আমাক মাৰিবলৈ
বাটত ধনু কাঁড় পাতে॥ ১৬৭।
হাবিৰ হেৰপতা, দি যাওঁ বালি-ভেটা,
জোনপৈ শামুকৰ চূণ৷
খুৱাই পাহৰিলা ঠুৰি তামোলখনি,
প্ৰেমৰ পাহৰিলা গুণ। ১৬৮।
ৰেলৰ আলিৰ দুবৰি বন, ঐ বনৰী,
ৰেলৰ আলিৰ দুবৰি বন।
হাড়ক মাটি কৰি, তেজক পানী কৰি
মিছাতে ঘটিলোঁ ধন॥ ১৬৯।
নৈৰ ৰঙা গড়া দলনি-দপনি,
হৰিণা চিঞৰে বনত।
তোমাৰ সন্তাপত থাকিব নোৱাৰি
মৰিমগৈ সদিয়াৰ ৰণত॥ ১৭০৷
