এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই
জ্ঞান-মালিনী
s
হতু কি?- আমার পথিবী বহুত
| অতৰে থকাৰ বাবে,
চাকিৰ সমান | তৰাটি বুলিহে
মানুহে মনেৰে ভাবে।
আচলে সিহত
নিজেই এখনি
এখনি পথিবী মান;
শূন্যতে ওলমি,
| আবৰি ধৰিছে
প্রত্যেকে এখনি থান।
আপােনা-আপােনা
জোনেৰে সইতে
বেলিৰ চৌপাৰে ঘুৰি,
অনন্ত কাললৈ
থাকিব, ইদৰে
সউৰ জগত যুৰি।
কি-জানাে-কি এক
মনিব-নাের
| চোঁচনী-ফহতি ধবি,
ইটিয়ে সিটিক। | শন্যতে বাখিছে,
| সুলকি নপৰা কৰি!
২৪।
পবেও যদিহে,
চোঁচনী-টানত,
এফালে হয়গৈ পােন;
হেজাৰৰ টানিলে, নিছিগে নিছিগে,
এনে সি জৰিব গুণ!
