এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৩৬
জ্ঞান-মালিনী
(ঞ)
যেই কঁকালৰ বলে, ফুৰা আজি দলে দলে
কাঠনিৰ মতলীয়া গুণ্ডা হাতী যেন;
হায়! তাৰো যোৰা লৰি, ক্ৰমে হলি-ঢলি পৰি,
অন্তত কুঁজা হ'ব ধেনু খনি হেন।
(ট)
যেই ভৰি দুখনৰে ফুৰাঁ, দেশ দেশান্তৰে
খন্তেকতে যাব পাৰা যোজনৰো বাট;
ক্ৰমে ৰগ ঢিলাহই, তাৰো এনে হ’বগই—
দুখোজৰ সমৰথো নেথাকিব গাত!
(ঠ)
ধেমেলীয়া মিতাহঁত নেপাবাঁ তো সিকালত,
এই ধিতিঙালি কৰি ফুৰিবলৈ আৰু;
গাইগোটা জগতত, সেই বুঢ়া-বয়সত,
লগৰীয়া হব মাথোঁ লাখুটি ও গাৰু!!
(ড)
এই পৰ্ কিতি লৰি, অন্য মতি-গতি ধৰি,
মহা কেনেৰীয়া হ'বা তোমালোকে হায়!
অলপতে ঠেহ্ ধৰি, কেটেৰা-জেঙেৰা মাৰি,
লগাবাঁ যে ঠোটামোজা নিতে হাই-খাই।
(ঢ)
অতি আখৰুৱা হই, তাৰো পিছে হ'বাগই
নাতি-পুতি বিলাকৰ এটি হাৰমাল;
তযু আল্-ধৰোঁতাই ক’ব, আহুকাল পাই,—
‘এনে আপদীয়া বোৰ মৰিলেও ভাল। '
