এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৮
জ্ঞান–মালিনী
জহ কালি সাঁচিলই,
খৰালিত খাবলই
তেৱে সেই বুধি দিলে—গুৰি পিপৰাৰ;—
চিলনীলৈ ভয় কৰি,
পাখি আওকালি ধৰি,
পোৱালীকে। ৰক্ষিবলৈ—হাঁহ-কুকুৰাৰ।
কপৌ আৰু শালিকাক,—
দুয়ো প্ৰেম-কালিকাক,
তেৱে চেনেহুৱা কৰি দিলে ধৰণীত।
লেঙিঠেঙ বগলীৰ
আকুহিটি বাদুলীৰ,
তেৱে দিলে, হেতু বজি, দুয়ো পৰাণীত।
খিয়লীয়া ফেটীসাপ;—
ক্ষমা কৰি তাৰো পাপ,
তেৱে দিলে মৰগীয়া মণি সমৰথ।
তেৱে সেই ভেকোলাক—
নিন্দে সকলোৱে যাক—
মাণিকেৰে পূৰ কৰি গুপ্ত মনোৰথ।
যিটি প্ৰভু-ভক্তি চাই,
মানুহেও লাজ পায়,
ভেৱে সেই মহা গুণ দিলে-কুকুৰক।
