এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
১২০
জয়মতী।
পোন দুটি বুকত শুৱাই। চিন্তা নাই
মোৰ হন্তে, হব দেখা দুদিনৰ পাচে।
কিন্তু, প্ৰিয়া, ছদ্মবেশ?—
জয়া।— ৰাখিছোঁ যুগুত।
প্ৰাণনাথ! আহাঁ এৱে, ধৰাঁহি সি বেশ।
গদা।— আগ হোৱা, প্ৰিয়া, তুমি; গইছোঁ পাচত।
( জয়মতীৰ প্ৰস্থান)
গদা।—( আপোনা-আপুনি ) ছদ্মবেশ পৰিধান।
নোশোভে সি মন মোৰ, শোভে যদি দেহা।
সম্মুখ সংগ্ৰাম প্ৰাণে বিচাৰে আগত,
বহুযুদ্ধ হেতু। অন্যায় শাসনে কিয়
পাব ভেটা-ভঙ্গা?—দহৰ অধিক বল
ধৰিছোঁ দেহাত; মুহুৰ্ত্তে উপাৰি কিয়
নকৰোঁ নতুন দুৰ্জ্জন-কঠীয়া যত?
কিন্তু, অন্ত কৰা অকলই শত্ৰু অগণন
নহব সম্ভৱ; নহব সাধন মোৰ
জীৱন-উদ্দেশ্য। এতেকতে, যোৱা ভাল
নগা দেশলই, সৈন্যবল গোটাবৰ
গুপুত উদ্দেশে।
( প্ৰস্থান )
