পৃষ্ঠা:ছুটিয়া বুৰঞ্জী.djvu/১১

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ মুদ্ৰণ সংশোধন কৰা হোৱা নাই

তথাপি নিজে সভা সমিতিত উঠি বক্তৃতা দি বাক শক্তি বঢ়াবলৈ কোণে সুবিধা নাপালো। ৰচ না আদি কৰ। বিষয়ে সেয়ে হল। ' এতিয়। এই বুঢ়। বয়সত বিষৰ চিন্তাত পৰি মগজু এনেকুৱ। অসাৰ হ’ল যে শুনিবলৈ যুৱল, অলঙ্কাৰে, উপমাই উৎপ্ৰেক্ষাইভৰা শ্ৰুতি মধুৰ ভাব ওলাব ( জে। অপোনা সকলে অগ্ৰহ কৰি নিমন্ত্ৰন কৰা বাবেহে এই দুৰিয়াই দুখী অৱ হাৰে অ : লো চিৰ অগই ওলাইছেহি। অকবে। অপ[ সকলে এই বৃদ্ধৰ হীন দেৰি সমস্তৃক ক্ষমা কৰব। আমাৰ এই অনম দেশ খান যেনেকৈ প্ৰকৃতিৰ কাম- কান, সজল, সুফলা সেইদৰে বুৰঞ্জীৰেও ভন্ন। ম।ভাব তব কাল ৰে পৰ। বৰ্তমান সময়লৈকে এই অমত কত জাতিৰ অভুদয় অৰু পতন হল তাৰ মেৰ জে। * বুৰঞ্জীত এফেৰ ৰূপ থকা মানুহ মাত্ৰেই জানে। হভৰ এৰ মত এই অমৰ নামনি ওত ভগদত্তে

জ এ ৬ ব ণ আৰু উজীখণ্ডত ভীস্মক ৰাজত্ব

কৰছিল। মই (ভাৰহৰ সেই ৫ •• পাচ হেজাৰ আগৰ ‘ছ বৰ আগলৈকে ভাৰতৰ অন অন প্ৰদেৰ দৰে, অমৰ বুৰঞ্জীও এন্ধাৰেৰে টকা। পাণ্ডৱ সকল মা eংস্থাৰ কালৰে পৰা, অথবা ভাৰতৰ মহাযুদ্ধ হৈ ষাৰে পৰ। ভাৰত বীৰ শূন্ঠ হৈ যি এঞ্জাব পৰিল সেই এৱাৰ অজি প্ৰায় এহেজাৰ বছৰৰ ওপৰলৈকে আলি। এৰ