পৃষ্ঠা:চুপহি.djvu/৪৪

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪০
চুপহি।

তলমুৱা হই  কোনো ভক্তিভৰে
 নমে হালি-জালি গাত্ৰে॥
মাতিছে সম্বোধি  মোক তোলা বুলি
 আঁজহলি মোৰ ওচৰলৈ।
আঁজলি ভৰাই  দুই হাত জুৰি
 প্ৰভু পদে ঢালিবলৈ॥
চোৱাঁছোন সৱে  প্ৰকৃতিৰ ৰাজ্যে
 হোৱে ব্যস্ত বিভুপ্ৰেমে।
তেনে কেনে নৰ  নোহোৱা চিন্তিত
 ঈশ্বৰ পূজন ক্ৰমে॥
উঠি প্ৰাতসতে  শৌচাচাৰ কৰি
 পূত-কায় মনা হই।
চিন্তিবা প্ৰভুক  পাইবা আনন্দ
 যাৰ পৰে সুখ নাই॥