পৃষ্ঠা:চিন্তা-তৰঙ্গ.djvu/৪৯

ৱিকিউৎসৰ পৰা
এই পৃষ্ঠাটোৰ বৈধকৰণ হৈছে
৪১
চিন্তা-তৰঙ্গ

দীপাৱলী শোভা চাই ফুৰিব ধৰিলোঁ।
মনুমেণ্ট ওপৰলৈ এবাৰ দেখিলোঁ।
বিজুলীৰ বাতি জ্বলি কৰিছে পোহৰ।
দেখিলোঁ সিখনি যেন হীৰা কহিনুৰ।
মনুমেণ্ট ওপৰৰ চাৰি পিনে মেৰে
ব্ৰিটেনীয়া মুকুটটি, হেন শোভা কৰে।
হৰষ চিতেৰে যেন সদয় ভাৱত,
ভাৰত ঈশ্বৰী থিয় আছেহি সাক্ষাত।
মুকুটৰ মণিয়ে দিশ জিলিকালে,
গছ-গছনিক বস্ত্ৰ উজ্জ্বল পিন্ধালে।
এজোপা গছক মই দেখিলোঁ এনেহে
আছে যেন থিয় হই তিৰুতা জনীহে,
শুকুলা জুটুলা চুলি দেখুৱাই পাতে,
লগাই দুইটি ঠাল যেন দুটি হাতে।
যোৰ কৰি ব্ৰিটেনীলৈ কৰে নিৰীক্ষণ
নীয়ৰৰ টোপালেৰে কৰিছে ৰোদন।
কইছে বিনয়ে বুঢ়ী বিষাদ বদনী
শুনাই বতাহত ঘনে হুমুনীয়া বাণী,—
আহা যুবৰাজ আহা দাসীৰ কোলালৈ,
মন চেঁচা কৰোঁ চাই এবাৰ মুখলৈ।
আছিলে কোৱঁৰ মই সপ্তদ্বীপ শাসি
কপালৰ ফেৰত আজি হলোহি দাসী।